نخستین تعریف توسعه در این چارچوب این چنیین ارائه شده بود:

 

 

نوعی تغییر اجتماعی که در آن ایده های تازه برای افزایش درآمد سرانه و ارتقای سطح زندگی از طریق روش های مدرن تولید و بهبود وضعیت سازمان اجتماعی به یک نظام اجتماعی داده می شود.

راجرز ویژگی های یک نوآوری را که بر نرخ اقتباس آنها اثر می گذارد به شرح زیر دسته بندی کرده است:

  1. امتیاز نسبی
  2. سازگاری
  3. عدم پیچیدگی 
  4. آزمایش پذیری
  5. مشاهده پذیری

به نظر راجرز ناهمرنگی (تفاوت های افراد در حال کنش) و همرنگی(شباهت ها) در پذیرش یا عدم پذیرش نوآوری تاثیر دارد.راجرز در تحلیل نشر نوآوری و یا اشاعه هر ایده تازه عناصر عمده زیر را شناسایی کرد:

  • نوآوری
  • ارتباطات از طریق کانال های مشخص (ارتباط جمعی یا میان فردی)
  • در بین اعضای نظام اجتماعی
  • به مرور زمان

فرآیند تصمیم نوآوری

تصمیم نوآوری، فرآیندی ذهنی است که طی آن فردی یا واحدی دیگر تصمیمات را مورد تصویب قرار می دهد. این فرآیند مرکب از پنج مرحله می باشد:

  1. آگاهی - مواجه با نوآوری
  2. اقناع یا علاقه - شکل گیری نگرش نسبت به نوآوری
  3. تصمیم یا ارزشیابی - فعالیتی که به قبول یا رد نوآوری منتهی می شود
  4. اجرا یا آزمون - استفاده از نوآوری
  5. تثبیت یا پذیرش

راجرز با تقسیم افراد یا دیگر واحدهای تصمیم گیری از نظر نرخ انتقال یک نوآوری پنج طبقه اقتباس گر را مشخص می کند. مطالعات متمرکز بر نوآوری از این حکایت دارد که میان گروه های پذیرنده نوآوری از نظر خصوصیات فردی، رفتار رسانه ای و موقعیت در ساختار اجتماعی تفاوت های عمده وجود دارد.

این پنج گروه عبارتند از:

  1. نوآوران : افراد خطر پذیری که مشتاق آزمایش افکار جدید هستند و بیشتر از هم ردیفان خود رفتار فرا ملی دارند.
  2. اقتباس گران اولیه : افراد محلی قابل احترام که معمولا بیشترین تعداد رهبران فکری را در نظام اجتماعی شکل می دهند.
  3. اکثریت اولیه : افراد اهل تعمق که رابطه ی آنها با نزدیکانشان قوی است، ولی به ندرت موقعیت رهبری دارند.
  4. اکثریت متاخر : افراد مردد که اغلب به خاطر ضرورت اقتصادی یا افزایش فشار شبکه اجتماعی، نوآوری را می پذیرند.
  5. کندروها(جان سخت ها) : افراد سنتی، کسانی که وابستگی محلی زیادی دارند، بسیاری از این افراد منزوی هستند. 

این دسته بندی به تئوری زنگوله نیز معروف است.

مطالعات راجرز نشان می دهد کسانی که نوآوری را پذیرفته اند از جنبه ارتباطی بیشتر از رسانه های جمعی و منابع اطلاعاتی جهانی استفاده کرده اند. همچنین مطالعات نشان داده است، معمولا در مرحله آگاهی رسانه های جمعی و در مرحله اقناع ارتباطات میان فردی در فرآیند تصمیم نوآوری موثرند.

راجرز در طبقه بندی نتایج نوآوری آنها را به سه طبقه تقسیم می کند:

الف) نتایج مطلوب در برابر نتایج نامطلوب

ب) نتایج مستقیم در برابر غیر مستقیم

ج) نتایج قابل انتظار در برابر نتایج غیر منتظره